Czy wiecie, że ściereczka lub pędzel używany do nakładania niektórych środków do konserwacji mebli może sam się zapalić? Albo że opary płynów łatwopalnych mogą płynąć jak woda? Nowoczesne miejsca pracy i domy wymagają stosowania szerokiego spektrum substancji łatwopalnych, z których każda stwarza nieco inne zagrożenia. Z większością tych substancji jesteśmy stykamy się w codziennym życiu , dlatego też istnieje niebezpieczeństwo utraty czujności i świadomości niebezpieczeństw jakie mogą one stwarzać.
1. Płyny łatwopalne nie palą się. Spalanie ma miejsce, gdy warunki są odpowiednie, aby ciecz paruje do atmosfery. Spala się para zmieszana z tlenem z powietrza, a nie sam płyn.
2. „Łatwopalny” to nie to samo co „palny”. Te słowa nie są wymienne, chociaż rozróżnienie pomiędzy nimi może być postrzegane jako kwestia techniczna. Chodzi o temperaturę, a dokładniej temperaturę zapłonu. Temperatura zapłonu to minimalna temperatura, w której ciecz może utworzyć wystarczającą ilość pary do zapłonu nad jej powierzchnią. Zgodnie z ogólną zasadą, ciecze o temperaturze zapłonu poniżej 37,80 C  są uważane za łatwopalne; te o temperaturze zapłonu powyżej tej temperatury są palne.
3. Opary mogą płynąć jak woda. Niektóre niebezpieczne opary są gęstsze, a zatem cięższe od powietrza; inne są lżejsze. Cięższe mogą płynąć jak woda i gromadzić się w niewentylowanych obszarach, takich jak zęzy łodzi, gdzie mogą leżeć niewykryte, dopóki źródło zapłonu nie wytworzy iskry prowadzącej do wybuchu. W przypadku pożaru ogień może rozprzestrzeniać się wzdłuż ścieżki oparów i spowodować pożar w pewnej odległości od źródła zapłonu. Podczas pracy w pobliżu niebezpiecznych oparów nigdy nie należy wietrzyć obszaru za pomocą wentylatora elektrycznego; włączenie go może stanowić źródło zapłonu. Takie zjawisko nazywamy retrospekcją.
4. Punkty zapłonu są jak odciski palców. Każda substancja ma inny i mogą się one znacznie o siebie różnić. Przed rozpoczęciem pracy z jakąkolwiek substancją łatwopalną lub palną należy wiedzieć, jaka jest jej temperatura zapłonu i odpowiednio zabezpieczyć siebie i teren na jakim pracujemy.
5. Różnica między paliwem zwykłym i wzbogaconym. Najczęściej używane, gdy mówimy o silnikach benzynowych, terminy te odnoszą się do limitów „palności” lub „wybuchowości”. Są to stężenia, powyżej i poniżej których opary nie mogą się zapalić. W przypadku benzyny najniższa granica to 1,4% (poniżej której silnik nie będzie dobrze pracował z powodu zbyt ubogiej mieszanki). Górna granica to 7,6%, powyżej której jest zbyt bogata. Jednak liczby te mają służyć jako wskazówki.
6. Źródło zapłonu nie zawsze jest konieczne. Niektóre substancje mają zdolność do „samodzielnego działania”. Dzieje się tak, gdy osiągną temperaturę samozapłonu, w którym to momencie zapalą się samoczynnie bez udziału zewnętrznego czynnika.
8 łatwopalnych płynów znajdujących się zapewne  w większości polskich domów:
Rozejrzyj się po swoim domu, w tym pod umywalkami w kuchni i łazience oraz w garażu. Czy widzisz lakier do włosów, alkohol wcierający, rozcieńczalnik do farb lub olej lniany? Są duże szanse, że masz pod swoim dachem szeroką gamę łatwopalnych cieczy i substancji.
 
Według szacunków National Fire Protection Association w Stanach Zjedoczonych, łatwopalne lub palne ciecze powodują ponad 51 000 pożarów domów każdego roku, powodując 168 zgonów, 1029 obrażeń i 644 miliony dolarów szkód materialnych.
 
Oczywiście szanse, że podpalą Wasz dom, są niewielkie — jeśli używamy ich z rozwagą. Prawo wymaga, aby wszystkie łatwopalne lub palne produkty gospodarstwa domowego były opatrzone etykietą ostrzegawczą informującą konsumentów o niebezpieczeństwie pożaru lub wybuchu.
Oto osiem łatwopalnych cieczy, które mogą znajdować się w domu:
1. Zmywacz do paznokci. Płyn składa się z acetonu, który jest wysoce łatwopalny.
2. Alkohol do nacierania, który przechowujemy w apteczce jest łatwopalny i szybko odparowuje.
3. Benzyna, rozcieńczalnik do farb i terpentyna. Benzyna, jedna z najniebezpieczniejszych cieczy w domu, powoduje rocznie około 8000 pożarów w domu. Jednym z powodów jest to, że ludzie często niewłaściwie przechowują go w garażu. Benzynę zawsze należy przechowywać w pojemniku z odpowiednim certyfikatem, w temperaturze pokojowej z dala od źródeł ciepła, takich jak podgrzewacz wody lub piec.
4. Paliwo do zapalniczki. Wielu mistrzów grillowania wylewa go bezpośrednio na brykiety lub węgiel drzewny, aby rozpalić grill szybko i bez specjalnego wysiłku. Niestety łatwo jest w ten sposób wytworzyć niekontrolowany płomień na grillu, spalając o wiele więcej niż karkówkę i kiełbaski.
5. Puszki z aerozolem - wiele puszek aerozolowych zawiera palne propelenty, takie jak propan lub butan. Jeśli mamy w pokoju zapaloną świecę lub płonący kominek, nie rozpylajmy aerozolu w ich pobliżu.
Również same puszki pod ciśnieniem mogą eksplodować po przegrzaniu, trzymajmy je więc z dala od źródeł ciepła. Wybuch może również nastąpić, jeśli puszka pod ciśnieniem zostanie przypadkowo przebita.
6. Olej lniany. Zamiast odparowywać opary w powietrze, niektóre płyny używane do barwienia lub prac wykończeniowych, takie jak olej lniany, wysychają pod wpływem powietrza. Ten proces suszenia, zwany utlenianiem, generuje ciepło, które może spowodować samorzutne zapalenie się szmat do czyszczenia nasączonych olejem lnianym. Niezależnie od zachodzących procesów chemicznych, wiele produktów używanych do usuwania powłok, bejcowania lub malowania zawiera niebezpieczne ciecze. Środki do czyszczenia mebli i inne środki czyszczące są również potencjalnie niebezpieczne, jeśli są oparte właśnie na oleju.
 
Gazy palne
Przebieg spalania gazów palnych jest tak dynamiczny, że aż przyjmuje postać wybuchu. Gazy palne zapalają się od niewielkich bodźców energetycznych w niemal każdej temperaturze, w której człowiek jest w stanie funkcjonować. W dodatku same nagrzewają otoczenie energią spalania, więc w miarę zapalania kolejnych cząsteczek rośnie zdolność do zapalania następnych, aż do całkowitego zużycia mieszaniny gazowo-powietrznej.
Gaz jest uważany za łatwopalny, jeśli może wybuchnąć lub zapalić się po zmieszaniu z tlenem. Innymi słowy, jeśli pewien poziom łatwopalnego gazu przedostanie się do powietrza, może to spowodować pożar. Najpopularniejszymi gazami palnymi są amoniak, butan, tlenek węgla, wodór, metan i propan.
 
   Trifluorek chloru jest najbardziej palnym gazem
   Tlen nie powoduje pożarów ani eksplozji
   Nie każda granica palności jest taka sama
 
1) Trifluorek chloru jest najbardziej palnym gazem
Spośród wszystkich niebezpiecznych gazów chemicznych trifluorek chloru jest uważany za najbardziej palny. Jest to bezbarwny i niezwykle reaktywny gaz, który może przepalić beton i żwir. Wysoka palność trifluorku chloru wynika z jego zdolności do spalania bez żadnego źródła zapłonu, co daje mu zdolność do przekraczania mocy utleniającej tlenu. W nielicznych przypadkach, w których użyto tej substancji chemicznej, spowodowała ona masowe eksplozje i była przyczyną śmierci wielu ofiar. Jest szybko działającym bojowym środkiem trującym, jednak z uwagi na trudność przechowywania ma małe znaczenie militarne.

2) Tlen – sam w sobie nie jest palny, ale świetnie podtrzymuje palenie. Większość materiałów pali się w tlenie energicznie, a niekiedy wybuchowo.
W przeciwieństwie do tego, co jest powszechnie źle rozumiane, tlen nie może spowodować eksplozji ani zapłonu ognia. Do rozpalenia ognia potrzebne są trzy elementy: źródło zapłonu (ciepło), materiał palny (paliwo) i tlen (powietrze).

3) Nie każda granica palności jest taka sama
Aby gaz chemiczny mógł się zapalić, granica stężenia w powietrzu musi mieścić się w pewnym zakresie. Ten zakres jest znany jako granica palności. W zależności od łatwopalnych i palnych cieczy lub gazów, których używamy, zakres ten może się znacznie różnić.
 
.